Mutsuzluk git başımdan!

    Kime selam versem, zannediyorum ki ona borcum var!
    Birden isyana giriyor. Evinden, işinden, sevgilisinden, arkadaşından bahsediyor.
Ne bu şiddet bu celal! diyorum kendi kendime. O kadar dolup taşmış ki; anlata anlata bitiremiyor.
Bu eski bir tanıdığım da olabiliyor, iki günlük tanıdığım bir insan da.
Nasıl bir isyandır bu diye hayrete düşürüyorum.
     Kendimi bildim bileli pozitif ve enerji doluyum. Sabah yataktan kalkarken gülebilen, uykusuzluk gözümden akarken hala şebeklik yapabilen biriyim ben. Suratımı assam, ''ne oldu sana'' diye hemen sorguya tutulurum.
     Moralimi bozmaya çalışanları sallamayan, dediğim dedikçileri görmeyen, işime geleni duyup, işime gelmeyene ''güle güle'' diyebilen biriyim ben.
    Bayanların özel günleri yaklaşırken stresleri vardır. Ona buna sataşırlar. Burdaki kobayım genelde kardeşim olduğu için, o da beni alttan alır. Bende ezdikçe ezerim, sonra bir güzel ezilirim.
    Kavga ederim, söylenirim ama saman alevi gibi bir öfkem var. Çok uzun süreli kalmaz benimle, uçar gider.
    Şayet densizlik,dengesizlik yapıp kalbini kırmışsam birinin, beni affedene kadar kuyruğu olurum onun :)
    Kimse bana küs kalmasın, çok büyük yük olur bu ruhumda, beni incitir.
    Sabah şekeriyim ben. İnsanların güne güzel başlamalarını sağlamak için attığım günaydın mesajlarına, aldığım cevaplar beni daha çok mutlu eder, pek bi keyifli olurum. Zıptırık birisiyim ya ben :)
    Mesajları kestiğimde merak edenler olunca keyfim tam yerinde oluyor. Sevenlerim var ne de olsa.
    Okuduğum kitabı sanki ben yaşıyormuşum gibi büyük bir iştahla okurum.
    İzlediğim filmleri sanırsınız ki ben çekiyorum, öyle heyecanla izliyorum.
    2 saat bile uyusam cin gibiyimdir. Hiç surat asmam.
    Alkol alıp saçmalamaya başladıysam, geçip karşıma eğlenirler. Ben de munzurca derim ki; ''ben sarhoş değilim ki!'' :) Herkes aynı anda ''sarhoş olduğunu söyleyen olmadı ki! :)
    40 yılda bir eğlenmeye gideriz topluca, kalbim fırlasa da yerinden, ayaklarım ağrısa da, oturtamaz beni kimse. Saatlerce inmem o pistten. En son rekorum 4,5 saatti sanırım. Ee doğum günü çocuğuydum ben.
    Karşımdaki insanın ağlamasını durdurabilen, onu güldürene kadar uğraşan biriyim ben. Şu ölümlü dünyada herşey boş, takılma hayatını yaşa.
   Gülücükler saçıyorum etrafa, gözlerim ışıl ışıl parlıyor, hep neşe doluyum. Ne içiyorum bilmiyorum ama kafam hep güzel benim böyle. Mutluyum, huzurluyum, 7/24 ayardayım. Eee daha ne olsun ama.

    Nazar mı denir, enerji çekilmesi mi, göz mü kaldı, enerjimi mi aldılar?
    Bilemedim artık. Birkaç aydır ben, ben değilim.
    Çözemiyorum kendimi, içimde kayboldukça kayboluyorum.
    Herşey gözüme batıyor, her söylenen laf, ok gibi delip geçiyor. Belki aslında söylenen hiç birşey yok ortada ya da görülen duyulan.
    Paranoyaklık modundayım. Acaba bugün kim sataşacak, acaba bugün ne olacak. Kiminle tartışıcam.
    Kendi kendime söyleniyorum hayata.
    Saatlerce uyuyup uyanmamak istiyorum. Güzelim gün ışığını ne kadar çok severim oysaki!
    Gezmek de anlamsız, keyif vermiyor.
    Havuz vakti çokdan geldi, canım bir istiyor, bir istemiyor.
    Huzursuzum, mutsuzum.
    İnsanlar gözüme batıyor, yaptıkları herşey canımı sıkıyor. Tekme tokat dalmak istiyorum.
    İşsiz kaldığım dönemde mutsuzdum hadi parasızdım. İşim var çok şükür, paramıda kazanıyorum gene mutsuzum gene mutsuzum.
    Eve gidiyorum, kendimi odaya kapatıyorum. Duvarlar üzerime üzerime geliyormuş gibi. Kitap okuyayım diyorum, ne okudğumu unutuyorum. Dön başa bidaha. Haydee...
Hemen atıyorum kendimi sokağa.Haydi kızlar tavlaya. Bu seferde her zaman yenilmeye alışkın olduğum halde, yenildiğim için mızıkçılık yapıyorum.  
    Meditasyon yapmalısın dediler. Mum ışığının karşısında bağdaş kurdum oturdum. Işık bana ben ona bakışıp duruyoruz ama aklımdan neler geçiyor neler. 10 yıl önceki çocukluk aşkım çıktı. Ne işi varsa orada.
İlkokulda gıcık olduğum kızı hatırladım. Eskiden böyle boğmak istediğim müdürüm mü dersin, sevgilim beni aldattığı kız mı? Yok ya ben böyle sakin falan kalamıyorum.
   Taktım kulaklıkları, hızlı adımlarla yürümeye başladım. Bu sefer de bana çarpan adamı azarladım, yanıma gelip laf attığını sandığım çocuğa çemkirdim. Arabanın neredeyse üstüme çıkacakmış modunda olması yüzünden arıza çıkardım. Koş kızım koş eve sen iyice delirme.
    Çevremdekiler bu halime şaşkın, alışık değiller çünkü. Bana destek olmaya, beni dinlemeye, yardımcı olmaya uğraşıyorlar. Tamam, iyiyim benim birşeyim yok diyorum, haydeee tekrar hortluyor bu içimdeki.
    Haydi bir sevgilin olsun, ona sar,onunla vakit geçir. Ya ben kendimden korkar hale geldim. Yazık günah çocuğun ne suçu var. Buna müsade edemem!
    Şeytan kaçtı içime sanırım. Uğraşacak birşeyi kalmadı ve bana sardı. Ne zaman çıkacaksın içimden merak ediyorum. Valla ben senin bildiğin kızlardan değilim. Uzak dur benden!
   Ya ne olur, lütfen git! Benim hayatımda yapmam gereken çok işim var. Seninle uğraşacak halim vaktim yok. Hem vaktimi hem de enerjimi çalıyosun!

   BİRİ BENİ KURTARSIN!