AH BİZ KADINLAR

Bir kadın ağlıyor, eve gelen askerlerin ''eşiniz şehit oldu'' demesiyle yıkılıyor dünyası başına. Daha kaç saat olmuştu oysaki, onunla konuşalı kaç saat olmuştu, ''seni özledim'' demesi,gülüşmeleri.
Bir kadın ağlıyor, sabah öpe koklaya işe yolladığı eşinin ölüm haberini hastanede alıyor.Küçük gibi görünen bir ihmalkarlık, bir insanın ölümüne sebep oluyor.
Bir kadın ağlıyor,eşini trafik kazasında kaybettiğinde. Oysaki, eşine söz verdiği evi alabilmek için gece gündüz demeden çalışan bir adamın arkasında kalan,gözü yaşlı bir kadın.
Bir kadın ağlıyor, taksiyi gasp eden hırsızların öldürdüğü taksicinin ardından. Adamcağız, karısının hastane masraflarını çıkartmak için, ek iş yapıyordu.
Bir kadın ağlıyor.
Hayat çok kısa, göz açıp kapayıncaya kadar geçen bir zaman dilimi. Dün gibi hatırlıyorumki; 18'li yaşlardaki hallerimi. Şuanda 25 yaşındayım. Hayatımın 1\3' ü hangi ara gitti,hatırlayamıyorum bile. Gülüşmeler,ağlaşmalar, bağrışlar,çağrışlar, heyecanlar. Akıp giden zamanla birlikte hatıralarımda kaldı.
Hayatımda biri yok, yalnızlığı seçmem tamamen kendimle ilgili. Ama iyi bir gözlemci olduğumu çok iyi biliyorum. Çevremdeki evli insanlar, sorunları,saçmalıkları,hataları..
Objektif bakmak istiyorum. Bekar olduğum için, dışarıdan bakıldığında herşey kolay görünüyor, değil mi? diye bir soruyla karşılaşabilirim. Kolay olduğunu asla söyleyemem, bir ilişkiyi (iş,aile,arkadaşlık) bile yürütmek ne kadar zor birşeydir aslında. Çevremde gördüğüm o okadar çok örnek varki! Anlatılanlar, yaşanılanlar, tek taraflı değil iki taraflı dinleyerek verebilmek kararı.
Hep kendi istediğimizin yapılmasını isteriz,karşı taraf birşey isterse ve biz istemiyorsak, onu çevirmek için kararından kırk takla atarız. Biz kadınlar varya; şeytana pabucunu ters giydiririz.
Bu gün işten eve gelen bir adamın isteği tek şey, huzurdur. Ailecek yenilen bir yemekten sonra, istediği şey sakinliktir.
Bunu bizler de istemiyor muyuz?
Eve gelir, yemek yapılmamıştır.
Eve gelir, kızlar cemaati vardır.
Eve gelir, eşi evde yoktur.
Eve gelir, kapıdan içeri girmesiyle konuşan bir kadın vardır.
Eve gelir, gelmeden telefon açıp sorduğu halde, mutlaka eksik olan şeylerin alınması için markete gönderilir.
Eve gelir, ......
Biz kadınların,özel yetenekleri vardır. Bu bizim farkımızdır. Bir anda birkaç işi birden yapabiliriz,farklılık yaratabiliriz, anlayış gösterebiliriz, büyükle büyük - çocukla çocuk olabiliriz. Bir saat içinde evi toplayıp temizler, üstüne akşam yemeğini hazırlarız misafirlerimiz için.
Biz kadınlar özeliz.
Bu dünya da, kadın olmadan erkeğin değeri, erkek olmadan kadının değeri asla olmayacaktır. Ben onsuz da yapabilirim, demeyin sakın. Yemezler!
Bu gün delice kavga ettiğiniz adamı arayıp,özür dileyin. Hatanın kimde olduğu hiç önemli değil.
Bu gün sevdiğiniz adama onu sevdiğinizi söyleyin. Hep onun söylemesini beklemeyin.
Bu akşam sadece ona özel olsun, siz bunu yapabilirsiniz.
Bu akşam onu dinleyin,eleştirmeden.
Küçük bir hediye alın, içinizden geldiği için sadece.
Özel bir günü unuttu diye,öfkeye kapılmayın. İnsanlık hali,bizde unutabiliyoruz.
Bu gün ona aşkınızı ilan edin, seviyorsanız yapın bunu. Hayat paylaşınca güzel.
Çok sevdiğimiz insanı, bir daha göremeyecek olmanın düşüncesi bile kahredebiliyor.
Biz farklı olalım, biz özel olalım ki; bizde bulduklarını asla başkasında bulma düşüncesine bile kapılamasın.
Bizde çalışıyoruz, belki ev hanımıyız. Farkeder mi? Biz herşeyin üstesinden gelebilecek yüce bir güce sahibiz.
Fakat ne kadar güçlü olursak olalım, karşı cinsin duygularına, sarılmalarına,dokunuşlarına,sahiplenmelerine ve de AŞK' a ihtiyacımız var.