TEKNOLOJİ ÜSSÜYÜZ

    Çevremdeki insanlar, çok hızlı klavye kullandığımı, telefonda bakmayarak mesaj yazdığım içinde uzaylı olduğumu düşünüyorlar. Eski şirketimde sürekli evrak hazırladığım, program kullandığım için el alışkanlığını fazlasıyla kazanmıştım Chat yapmama gerek yoktu, klavyemi geliştirmem için. Bilgisayarda Q klavye kullandığım  için, lisedeki daktilo derslerim eziyet gelirdi. Sürekli kalırdım yazıda, pes etmedim onuda başardım. Hem F klavye hem Q klavye yazmak iyi oluyordu :)
Q klavyeyi tercih ederim, daktilo dönemim geçti.

   Turkcell gibi bir telekomünikasyon sektöründe çalışmak; müşteri memnuniyeti sağlamak, zamanla yarışmak, hem bilgi dağarcığınızın hem de parmaklarınızın hızıyla alakalıydı. Ne yalan söyliyeyim, yaşımın en güzel deneyimiydi Turkcell benim için.

   Okul yıllarımda öğretmen notlarını alabilmem için, not tutmaktan parmaklarımın hissetmediği oluyordu. Ona yetişmek geri kalmamak için. İngilizce dersinde ya da türkçe dersinde sözlük kullanırken, ilk bulan kişi bendim. Şimdi nasıl Google' dan sorgulama yaparak en hızlı bilgiye ulaşmaya çalışıyoruz, o zaman da sözlükler, ansiklopediler benim için çok önemliydi.

   Telefon defterim vardı, mini minnacık. Arkadaşlarımın, akrabalarımın telefonunu yazardım. Bir-iki defa aradıktan sonra onu hafızama kaydederdim. Asla unutmazdım. Şimdi ise; telefona kayıtlı her şey, bir tuşla basarak arıyoruz. Numaraları bile bilmeyiz, kendimizin ki de, dahil olmak üzere.

   Şifreli olarak kullandığım ne varsa, program olarak, çeşit çeşit şifrelerim var. Bankalar, sosyal medya, mail, özel işlemler vs.. Hepsi otomatikman parmaklarım tarafından giriliyor ve işte bu beynin gücü.
Geçenlerde farkettim, her şeyi fotoğraflıyoruz ama her şeyi ama hiç bir şeyi hatırlamıyoruz.

   Çocukluğumda, hiç basılmayan fotoğraflarım vardı. O baskıya hiç geçmeyen anılarım, fotoğrafik hafızamda. Çocukluğum, gördüklerim, yaşadıklarım.. Ve bunları hiç bir baskıya asla dökemem hepsi benimle birlikte.
Gözümü kapattığımda düşlerimde.

  İnstagram, facebook, twitter da olsa belki bu kadar özel olmazdı. Düşlerimde olmasının en güzel yanı işte buydu. Manzarayı izleyin, gözlerinizi kapatın ve şimdi düşleyin..

  Teknoloji dedik, biz yarattık  ve insandan daha akıllı olmasını sağladık. Çünkü ona güvenerek, beynimizi körelttik. Ne varsa '' Profesör Google''a sorduk, en kısa özetiyle konuya hakim olduk, detayı öğrenmedik yüzeysel de kaldık. Teknolojinin nimetlerinden fazlasıyla yararlanır hale geldik (!)  
Düşünmemizi, hislerimizi, duygularımızı ve benliğimizi kaybetme noktasındayız ama farkedemedik.