25 Kasım 2013 Pazartesi

SINIRLARI ZORLA

     Sonunda izleyebildiğim filmim, "Benim Dünyam".  Beni bu kadar üzüp, ağlatabileceğini düşünmemiştim. Sürekli sorgulayan,  düşünen bir insan olduğum için olsa gerek, ilk dakikadan itibaren heyecanla izledim.
İmkansız kelimesinin olmadığı bir dünyanın,  hayatın bize ne sürprizler getireceğini bilmeden devam ettiğimiz yaşamımızın,  ailemizin, varlığımızın, sınırları zorlamanın, tek başınalığın, azmin zaferinin öyküsü.

   Emeği geçen herkese tekrar tekrar defalarca teşekkür ediyorum.  Bize böyle bir yapıt sundukları için. 

   Hiçbir zaman lügatım da yer almadı bu kelime. İstediğim herşeyi yaptım. Sınırları zorladım. Belki başaramadım ama denedim, pes etmedim. İmkansızı hiç bilmedim. Zoru başarabilirim, cesaretim var.

   Şu hayatta her şeye bir bahanemiz var. Yabancı dil öğrenmek, üniversiteyi kazanmak, istediğimiz işi yapmak, ev ya da araba alabilmek, zengin olmak, kilo vermek, kitap okumak imkansız çünkü.  Neden? Tembelliğimizi, negatif düşüncelerimizi, olumsuzluklarımızı imkansızlıklarla kapatmaya çalışıyoruz. 

   Kendimize inancımız yok çoğu zaman. Bir lider istiyoruz; bizi yönlendirmesini, destek olmasını,  elimizden tutmasını, doğru yolu göstermesini,  hep yanımızda olmasını.  Bir yere kadar ''Evet''.  Bir süre sonra kendi ayaklarının üzerinde durmasını öğrenmek gerekiyor. Düştüğümüz zaman, kalkmasını bilmek en büyük başarımız. Tekrar tekrar düş, sakın pes etme, sınırları zorla. İmkansızlığa sığınma, ardına saklanma. 

Her gün bir saat ders  çalışsan, yabancı dil öğrenebilirsin.
Her gün bir saat test çözsen, sınavlarını kazanabilirsin.
Her gün bir saat yürüsen, kilolarından kurtulabilirsin.
Her gün kumbarana para atsan, geleceğine ufak yatırımlar yapabilirsin. 
İşyerin de azimle çalışarak,  bir üst kademede olabilirsin. 
Yolda harcadığın boş vaktinde kitap okuyabilirsin.

O kadar çok seçeneğimiz var ki; nefes aldığımız sürece.  Biz hep kolaya kaçıyoruz.

Boşa geçen zamanımız. Ders çalışmak yerine nette takılmak, yürümek yerine uykuya devam etmek, arkadaşlarla saatlerce kahve sohbetleri, iş yerine giderek sadece günü kurtarmak. 

Dokunma,  görme, işitme,  konuşma, yürüme, düşünme yeteneklerimiz olduğu için şanslıyız ya bir gün kaybedersek.

Sınırları zorlayın ve başarın.

Helen Keller bunu fazlasıyla başardı. 


İmkansiz, küçük bir dünyadır içinde bulunduğun, kafanı çıkartmaya korkarak yaşarsın belkide. Zorluklar, şartlar seni korkutur ve sen kendi yağınla kavrulursun kendi dünyanda, basit bir hayat istediğin sürece.

http://www.sinemalar.com/film/219788/benim-dunyam



2 yorum:

  1. Merhabalar,
    Bloğunuz hayırlı olsun. Artık ben de takipçinizim. Bana da bekliyorum. Güzel paylaşımlarda buluşmak dileğiyle. Sevgilerimi bıraktımmmm…..:))

    YanıtlaSil
  2. çok teşekkür ederim çok sağolun.. bende takipteyim :)

    YanıtlaSil